Dit blog gaat over het welzijn van gehouden dieren en alles wat daarop van invloed is: in positieve en negatieve zin. Van invloed op dierenwelzijn en dierwaardigheid zijn de omstandigheden waaronder een dier leeft, de (on)mogelijkheden die er zijn om soorteigen gedrag te vertonen, om zichzelf te zijn en zich te ontplooien. Van invloed zijn ook bedreigingen, zoals dierziekten, klimaatverandering.
Dierenwelzijn is niet iets statisch. Ons denken over dieren verandert. Bij wetenschappers en ook bij een ruime meerderheid van de Nederlanders. Denken óver dieren verschuift naar denken vanuit het perspectief ván (individuele) dieren. Dat heeft ook gevolgen voor onze opvattingen over dierenwelzijn. Velen beschouwen kleine stapjes die het welzijn van dieren verbeteren, niet langer als toereikend. Steeds vaker wordt gesproken over dierwaardigheid.
Beide begrippen – dierenwelzijn en dierwaardigheid – worden nogal eens door elkaar gehaald. Dat leidt tot misverstanden, want ze betekenen iets anders. De mate van dierenwelzijn kan toe- of afnemen, de toestand waarin een dier verkeert is dierwaardig of niet. Een beetje aantasting van dierwaardigheid is al direct problematisch en kan als dieronterend worden beschouwd. In mijn publicatie Naar een dierwaardige samenleving ga ik hier nader op in.
In dit blog volg ik de veranderingen die gaande zijn in het denken over dieren, met speciale aandacht voor wetenschap, dierethiek, politiek, wetgeving en gerechtelijke uitspraken. Daarnaast hou ik een dossier bij over het natuurlijk gedrag van paarden, runderen, varkens, kippen, konijnen, geiten en schapen.
Alle koeien met subsidie netjes op een rij in ligboxenstallen

In ligboxenstallen stuurt een omvangrijk stangenstelsel het gedrag van de koeien. Door de toepassing van een zogeheten golfschoftboom, krijgt de koe iets meer ruimte om te gaan liggen en wordt tegelijk het schots en scheef ‘’inparkeren’’ voorkomen. In Overijssel ontvangen melkveehouders subsidie voor deze golfschoftboom. Verbetering van dierenwelzijn anno 2025. De ligplekken blijven zeer beperkt in omvang, maar de koeien liggen wel netjes op een rij en ze poepen en plassen buiten de box.
Koeien leiden in de moderne veehouderij een weinig benijdenswaardig bestaan. Zeker als ze niet naar buiten kunnen, omdat de boer geen weidegang toepast. Dat komt voor als er onvoldoende grond is om de koeien vers gras te laten eten of als de boer vindt dat hij niet genoeg subsidie krijgt. Zonder weidegang speelt het leven van de koeien zich geheel af in zogeheten ligboxenstallen, waar ze kunnen eten, liggen en lopen naar de melkrobot. Veel meer is er vaak niet te doen.
”Toekomst voor ons platteland”
Nu zijn er ook voor dit type melkveehouderij subsidies om het leven van de koeien iets te veraangenamen. Althans, die suggestie wekt de Provincie Overijssel. Daar is voor investeringen een pakket maatregelen beschikbaar, onder het motto ”Toekomst voor ons platteland”. Zo is er ook subsidie voor landbouwers die hun bedrijf willen verduurzamen of het dierenwelzijn willen verbeteren. Het blijkt te gaan om Europese landbouwsubsidies waarop Overijssel aanspraak kan maken. Met meer mogelijkheden voor het natuurlijk gedrag van koeien heeft het allemaal niets te maken. Wel met het wegwerken van allerlei negatieve aspecten die aan het leven in een ligboxenstal verbonden zijn.
Zo worden bij het onderdeel dierenwelzijn matrassen genoemd waar koeien op kunnen rusten. Daar kan de boer subsidie voor krijgen. Of voor diepstrooiselboxen, vernevelingsinstallaties die in de zomer voor verkoeling zorgen en koeborstels. Op de lijst staat eveneens de zogeheten golfschoftboom.

Als de koe wil gaan liggen
Voor wie daar nog nooit van heeft gehoord: toepassing van schoftbomen zegt iets over het leven van een koe in een ligboxenstal. Het zegt tegelijk iets over wat als een verbetering van dat leven wordt beschouwd. Om dat te begrijpen moeten we inzoomen op de koe die wil gaan liggen. Vergelijk het met het inparkeren van de auto op een parkeerterrein waar de vakken niet met strepen op de grond maar met hekken zijn afgebakend. Het vergt heel wat geduld en stuurmanskunst om de auto op z’n plek te krijgen. Denk dan aan de koe. Haar romp is gemiddeld 1.77 m lang en ca. 73 cm breed. Zij moet het doen met een plek van ca. 2.50 bij 1.20 m.
Nu is een koe geen auto. En een parkeerplaats geen stal. De koe heeft wel een extra moeilijkheidsgraad: ze moet niet alleen rekening houden met de ruimte voor en naast zich, maar ook wat zich daarboven bevindt. Zolang ze rechtop staat moet ze goed manoeuvreren om het hoofd niet te stoten aan horizontale ijzeren stangen die tussen verticale ijzeren beugels zijn aangebracht. Die horizontale stangen – schoftbomen genoemd – dienen om de koe de kop naar beneden te laten zakken en een liggende houding aan te nemen.
Botsingen, kale plekken en verwondingen
Dat leidt geregeld tot botsingen. Vandaar die golfschoftbomen. De oude, rechte schoftbomen veroorzaken kale plekken en verwondingen. Door die oude stangen gaan de koeien vaak ook scheef liggen, waardoor er mest en urine in de ligbox terecht komt. Bovendien is de kans groot dat de koe door iets scheef te liggen de rust van de buurvrouw verstoort.
Golfschoftbomen zijn gebogen stangen die de schofthoogte van de ligbox met 30 cm verhogen. ‘’De koe ondervindt geen hinder meer en verwondingen worden voorkomen’’, zo prijst producent Spinder de stangen aan. ‘’Zij maakt gemakkelijker gebruik van de box en ligt vaker en langer wat de melkproductie en klauwgezondheid ten goede komt. Door de golf in de golfschoftboom heeft de koe veel meer ruimte, staat zij recht in de ligbox en gaat zij ook recht liggen. Hierdoor komt er minder urine en mest in de ligbox terecht. Op die manier blijft de ligbox schoner, kost het minder strooisel en arbeid om de boxen en het uier te reinigen. Het uier is schoner en de infectiedruk is lager, wat resulteert in een betere uiergezondheid.’’
€22.000
Verbetering van dierenwelzijn anno 2025. Smit & Van Dronkelaar uit Nijkerk verkoopt deze golfschoftbomen. Ruwe schatting: een melkveehouder met 150 koeien is er al gauw ruim €22.000 aan kwijt. Zolang het leven van een koe in een ligboxenstal geen pretje is, zal de belastingenbetaler dat er misschien wel voor over hebben. In Overijssel doen ze er in elk geval niet moeilijk over. Wat de koe ervan vindt? Die vraag wordt helaas niet gesteld. Maar het antwoord laat zich raden.
In 2026 einde aan jaarlijks doden van miljoenen eendagshaantjes

Vanaf 2026 komt er een einde aan het doden van miljoenen eendagshaantjes in de eiersector die tafeleieren levert aan de binnenlandse en Duitse markt. ”ZED-eieren” gaan deze tafeleieren heten: Zonder Eendagshaantjes Doden.
Het gaat om naar schatting 6 tot 7 miljoen haantjes, waarvan het leven in een zeer vroeg stadium in het ei wordt beëindigd (voor de 12e dag). Na geslachtsbepaling haalt de broederij de eieren uit de broedmachines. Uitgerekend is dat de kostprijs van een ZED-ei slechts 1,15 cent hoger ligt dan een gewoon ei.
De komst van de ZED-eieren is het resultaat van samenwerking tussen pluimveesector, Dierenbescherming en ministerie van LVVN. Zij hebben een Roadmap opgesteld. Tegen het door de shredder halen of vergassen van pasgeboren haantjes ontstond steeds meer weerstand. Velen zien dat als een van de grootste ethische problemen van de intensieve veehouderij. In Duitsland, Oostenrijk en Frankrijk is het doden van kuikens al verboden. Zwitserse eierproducenten stoppen dit jaar vrijwillig met het doden van haantjes. Andere landen volgen.
Aan de Nederlandse productie van andere eieren dan tafeleieren komt voorlopig geen einde. In totaal worden er in Nederland jaarlijks 40 miljoen haantjes in de legsector gedood.
De geslachtsbepaling in het ei is al enige tijd mogelijk, maar het wachten was nog op toepassing op grote schaal. Om de marktvraag te stimuleren zijn onder meer gesprekken gevoerd met supermarkten (CBL), horeca (KHN) en catering (Veneca).
Weinig voortgang in natuurlijke geboorten bij dikbillen; minister Wiersma doet niets

Er zit weinig voortgang in natuurlijke geboorten bij dikbillen. Wie in een restaurant een flinke biefstuk bestelt, krijgt hoogstwaarschijnlijk nog altijd een stuk vlees voorgeschoteld van een koe die uitsluitend via een keizersnede een kalf ter wereld kan brengen.
Koeien van zogeheten dubbelgespierde rassen (Belgisch Witblauw of Verbeterd Roodbont A) zijn zo doorgefokt dat hun bekken te smal is voor een normale bevalling van grote kalveren. Een keizersnede is nodig om een kalf eruit te halen. Deze koeien zijn dus in feite niet meer in staat zich zelfstandig voort te planten. Niet alleen de bevruchting, maar ook de verlossing is mensenwerk. Alleen een dierenarts mag keizersneden uitvoeren. (Op de website van het Diergeneeskundig centrum Paterswolde is een fotoreportage te zien. Let op: de beelden kunnen als schokkend worden ervaren).
Het structureel verlossen van kalveren met een keizersnede is het directe gevolg van de eisen die door de mens (de houders) aan deze dieren worden gesteld. Het dier is voor de vleesveehouders niet het uitgangspunt, maar zoveel mogelijk vlees. Dat vlees is een gewild product. Houders van vleesvee én consumenten én dierenartsen zorgen ervoor dat de meeste koeien van genoemde rassen met een ”rits” in hun flank rondlopen.
Dikbillen
De keizersneden worden sinds de jaren zestig van de vorige eeuw uitgevoerd bij runderen van het ras Belgisch Witblauw, de zogeheten dikbillen. Ook koeien van het ras Verbeterd Roodbont type A ondergaan deze ingreep. In het tweede decennium van de 21ste eeuw kwam er vanuit dierenwelzijnsorganisaties steeds meer druk om aan ingrepen bij dieren en dus ook aan de keizersneden een einde te maken. De vleesveehouders vreesden voor imago-schade. In die tijd merkte een woordvoerder van LTO op: “We moeten reëel zijn: de maatschappij en de politiek accepteren niet meer dat kalveren standaard via een keizersnede geboren worden.”
Plan van Aanpak en project ”Bewust Natuurlijk Luxe”
Eind 2013 heeft de toenmalige PvdA-staatssecretaris van Economische Zaken Sharon Dijksma de sector gevraagd het aantal natuurlijke geboorten bij deze rassen te vergroten. Ze trok daarbij de fluwelen handschoenen aan. Er kwam een Plan van Aanpak, in plaats van een verbod op deze aantasting van de integriteit van het dier. Fokkers zouden gestimuleerd worden om gebruik te maken van stieren die ruimere bekkens vererven. De uitkomst laat zich raden.
In 2014 ondergingen koeien van genoemde rassen nog bij zo’n 85-90% van de geboortes een keizersnede. De afgelopen tien jaar is er met het Plan van Aanpak weinig voortgang geboekt. De doelstelling van 50-60% natuurlijke geboorten in 2035 is buiten het bereik geraakt, constateert Wageningen Universiteit in 2024 in een evaluatie. De verwachting is dat in 2035 niet meer dan een derde van de geboortes zonder keizersnede kan plaatsvinden.
Landbouwminister Femke Wiersma doet niets
Landbouwminister Femke Wiersma die de evaluatie eind januari 2025 op verzoek van de Partij voor de Dieren openbaar heeft gemaakt, trekt niet eens fluwelen handschoenen aan. Ze doet niets. Uit een brief aan de Tweede Kamer valt af te leiden dat ze de keizersneden op hun beloop laat. Ze roept de rasvertegenwoordigers, verenigd in de stamboeken, op om actief aan de slag te gaan en te blijven met het fokprogramma voor natuurlijke geboorten bij dikbillen. Terwijl duidelijk is dat het niet opschiet. De oorspronkelijke doelstelling raakt steeds verder uit zicht.
Het structureel uitvoeren van keizersneden is in Zweden, Denemarken en Zwitserland inmiddels verboden. In Nederland gaat het om naar schatting 10.000 Belgische Blauwe koeien en koeien van het ras Verbeterd Roodbont. Alleen dierenartsen mogen de keizersneden uitvoeren. Maar er zijn ook nog dierverloskundigen actief. Een aantal jaren geleden werd er eentje betrapt. Hij mocht van het Veterinair Tuchtcollege een half jaar geen diergeneeskundige handelingen verrichten en kreeg een voorwaardelijke boete van €5000.
Vogelgriep van koe naar koe, naar kat, naar kip, naar mens, naar varken, naar wilde vogels

De uitbraak van vogelgriep in de VS bij talrijke diersoorten is van een ongekende omvang. De autoriteiten slagen er vooralsnog niet in het hoogpathogene virus H5N1 onder controle te krijgen.
Het virus heeft in de VS een unieke sprong gemaakt naar melkvee. Het totaal aantal besmette melkveebedrijven is sinds maart 2024 gestegen naar 967 (stand 12/02/2025), in 16 staten. In de staat California doet zich sinds augustus 2024 een enorme piek voor met 744 besmette bedrijven. Dat is driekwart van alle melkveehouderijen in deze staat. De gouverneur van California heeft er de noodtoestand afgekondigd.
Begin december 2024 kwam daar nog een vervelende boodschap bij: in het tijdschrift Science melden onderzoekers dat het vogelgriepvirus dat huishoudt onder koeien, is gemuteerd. Het hecht zich daardoor beter aan cellen die bij mensen voorkomen in de bovenste luchtwegen. Bij een ernstig zieke patiënt in Louisiana die het virus heeft opgelopen door contact met besmet pluimvee, blijkt zich een mutatie te hebben voorgedaan, hoogstwaarschijnlijk direct na infectie met het H5N1 clade 2.3.4.4b type D1.1. De Centers for Disease Control CDC bracht op 26 december 2024 het nieuws naar buiten. Dit type circuleert ook onder melkvee in Nevada.
Na acht maanden een omvangrijk testprogramma
Maandenlang heeft het virus zijn gang kunnen gaan. Pas begin december 2024 – acht maanden na de eerste uitbraken – komt het Amerikaanse landbouwministerie met een landelijk testprogramma voor nader onderzoek naar rauwe (ongepasteuriseerde) melkmonsters. Veehouders moeten daaraan meewerken. Het programma heeft niet alleen als doel om meer te weten te komen over de aanwezigheid van virus en te adviseren over preventieve maatregelen, maar ook om staten waar geen virus meer wordt aangetroffen H5N1-vrij te kunnen verklaren. Dat dat niet eenvoudig zal zijn blijkt uit de eerste resultaten. Er zijn verschillende virusstammen aangetroffen, waaronder het hierboven genoemde H5N1 type D1.1.
Meerdere diersoorten
Het virus heeft zich inmiddels verspreid onder meerdere diersoorten. Het gaat al sinds 2022 rond onder pluimvee (kostte tot februari 2025 aan 149 miljoen dieren het leven). Het verspreidt zich sinds 2024 van koe naar koe, naar kat, naar kip, naar mens, naar varken, naar wilde vogels. Eind oktober 2024 is voor het eerst H5N1 aangetroffen bij een varken in Oregon. Het varken bevond zich op een hobbyboerderij, waar pluimvee besmet was geraakt met H5N1. In januari 2025 komen er berichten dat er zich op een commerciële eendenboerderij in California een mix heeft voorgedaan van H5N1 en H5N9.
Besmettingen doen zich voor bij mensen die werken met koeien en assisteren bij het doden van pluimvee. Hun aantal neemt toe. Officiële bronnen spreken eind december over 65 menselijke besmettingen met H5N1 in 10 staten. Daaronder ook besmettingen bij mensen die niet direct konden worden herleid tot contact met besmette dieren. Zo is in november in Canada, British Columbia, een tiener opgenomen in het ziekenhuis. Hij/zij is besmet met H5N1, clade 2.3.4.4b, genotype D.1.1. Het genotype komt overeen met het virus dat circuleert in wilde vogels. Begin januari 2025 overleed de eerste Amerikaanse patiënt (met onderliggend lijden) aan een infectie met vogelgriep.
Het virus is aangetroffen bij katten, die er ernstig ziek van zijn geworden/aan dood zijn gegaan. Vermoedelijk hadden zij gedronken van rauwe melk of gegeten van besmet vlees. Het rundvlees lijkt vooralsnog veilig. De consument heeft wel adviezen gekregen over de bereiding van vlees. Zo moeten hamburgers tot minimaal 74 graden Celsius worden verhit.
”Bestrijding tot dusver mislukt”
De Amerikaanse viroloog Rick Bright zegt naar aanleiding van talrijke nieuwe besmettingen op melkveebedrijven in California in de Los Angeles Times dat de bestrijding van het virus tot dusver is mislukt. Circa 10-15% van de besmette koeien in deze staat hebben het niet overleefd. Dode dieren worden langs de kant van de weg gelegd. In die staat is ook op veel plaatsen H5N1-virus in het rioolwater aangetroffen.
Melkveehouders in de meeste staten waren, onder het motto ”Don’t test, don’t tell”, lange tijd terughoudend met het testen van vee, van zichzelf en van hun medewerkers. De situatie doet sterk denken aan wat we in Nederland hebben meegemaakt met de Q-koortsuitbraak in 2007. Toen lieten noodzakelijke maatregelen lang op zich wachten. Het belang van de volksgezondheid was ondergeschikt aan het belang van de veehouderij. Nog altijd tellen in ons land economische belangen zwaarder, zoals blijkt uit de moeizame totstandkoming van een vaccinatiecampagne tegen vogelgriep bij pluimvee.
Roep om vaccinatie
In de VS daarentegen begint de nood nu wel erg hoog te worden. Het virus blijkt bij besmette koeien inmiddels te leiden tot 10-15% sterfte. Persbureau Reuters meldde op 27 september 2024: de grootste eier-, kalkoen- en zuivelorganisaties van het land stelden in een brief van augustus aan toenmalig minister van Landbouw Tom Vilsack dat de economische tol van de uitbraak het gebruik van een vaccin rechtvaardigt. En federale wetgevers zeggen dat het USDA het onderzoek naar vaccins moet versnellen en nieuwe methoden moet ontwikkelen om boeren te helpen uitbraken te voorkomen.
Februari 2025: vaccinatie pluimvee onder voorwaarden
In februari 2025 komen de eerste berichten uit de VS dat vaccinatie van pluimvee onder voorwaarden is toegestaan. Vaccinproducent Zoetis heeft een licentie gekregen.
Gesleep met vee
De uitbraak van vogelgriep in de VS confronteert het publiek aan de andere kant van de oceaan met de kwetsbaarheid van de melkvee-industrie. Berichten in de media laten zien hoe risicovol de concentratie van grote aantallen dieren en het gesleep met vee kan zijn voor de volksgezondheid. Het virus komt via de melk angstwekkend dicht bij de mens. Wetenschappers houden rekening met meerdere mutaties. “Ik denk dat er echt geen manier is om het in te schatten en dat het alle kanten op kan”, zegt Caitlin Rivers, epidemioloog bij het Johns Hopkins Center for Health Security op 5 december 2024 in Science. Een nieuwe variant die is opgedoken bij vogels, baart grote zorgen.
Melk, vlees en eieren
In de rauwe melk van besmette koeien zijn enorme hoeveelheden virus aangetroffen. Ook in één op de vijf monsters van melk in de supermarkt in 38 staten zaten virusdeeltjes. Als je besmette melk uit de supermarkt drinkt, word je niet ziek omdat deze gepasteuriseerd is. Maar rauwe melk van besmette koeien blijkt wel te zijn geleverd aan supermarkten in de staat California. De melk is teruggeroepen. Onbekend is hoeveel mensen en andere zoogdieren van de melk hebben gedronken.
Het rundvlees lijkt vooralsnog veilig. De consument heeft wel adviezen gekregen over de bereiding van vlees. Zo moeten hamburgers tot minimaal 74 graden Celsius worden verhit. Schaarste aan eieren leidt tot flinke prijsstijgingen met wel 37%. Zo dringt steeds meer tot de consument door dat er wel iets aan de hand is in hun voedselsysteem.
.
>> Lees meer Koeienvirus H5N1 aangetroffen bij pluimvee
Berichten en artikelen op dit blog worden indien nodig geregeld bijgewerkt
Kans op schade door drie hulpmiddelen in paardensport: opzet, tongriem en staartbeugel

Het gebruik van opzethulpmiddelen, die hoofd en hals van het paard in een bepaalde houding dwingen, brengt de grootste welzijnsrisico’s met zich mee. De tongriem en staartbeugel staan op plek 2 en 3, van in totaal 26 toegepaste hulp- en trainingsmiddelen in de paardensport. Het minste risico op aantasting van het welzijn doet zich voor bij het (correcte) gebruik van een zweep.
(Bericht is bijgewerkt op 28 januari 2025, zie onder)
Dit zijn de uitkomsten van een onderzoek van Aeres hogeschool in Dronten, in opdracht van voormalig landbouwminister Piet Adema. Daarmee gaf hij gehoor aan een door de Tweede Kamer aangenomen motie van Dion Graus (PVV), die in 2020 vroeg om een ”onderzoek naar alle dieronvriendelijke hulp- en trainingsmiddelen door ter zake deskundigen en deze uit te faseren”.
Alleen gebruik middelen bij training onderzocht
Het onderzoek is zo opgezet dat er geen harde conclusies uit kunnen worden getrokken. Het beperkt zich tot het gebruik van middelen bij de training van paarden. Er zijn interviews gehouden met elf trainers uit de disciplines dressuur, draf- en rensport, tuigpaarden en mennen. Zij konden aangeven welke hulp- en trainingsmiddelen volgens hen het meeste welzijnsrisico met zich meebrengen bij correct en niet-correct gebruik.
Aan experts*) met een achtergrond in diergezondheid, diergedrag en dierenwelzijn is vervolgens gevraagd een nadere risico-inschatting te maken. Zij hebben de hulp- en trainingsmiddelen waarover trainers de meeste zorgen hadden, tegen het licht gehouden.
Wel reden voor ernstige twijfel
Vanuit de paardentrainers is geen aanbeveling gekomen om met bepaalde hulp- en trainingsmiddelen te stoppen. De opinie van de experts geeft wel aanleiding om ernstig te twijfelen aan de opzethulpmiddelen, tongband en staartbeugel. De opzethulpmiddelen veroorzaken zelden beschadigingen in de bovenkaak, maar dergelijke middelen zijn mentaal en fysiek wel schadelijk doordat hoofd en hals door een speciaal bit en riempjes vastgezet worden. ”Dit geeft ook spanning in het hele lichaam”, aldus de experts.
Tongriem is ”mentaal begrenzend”
Het tongbandje, dat ervoor moet zorgen dat de tong onder het bit blijft, is een middel dat niet perse schade toebrengt. Wel belemmert het bandje het paard om de druk van het bit te verlichten. De experts sluiten beschadiging van het tongbeen niet uit. ”De verhoogde stress bij gebruik zorgt voor meer speekselaanmaak wat nu juist lastiger weg te slikken is voor het paard. Dit middel is mentaal begrenzend. Er zijn geen natuurlijke uitingen van de tong en waarschijnlijk ook mond mogelijk”.
Staartbeugel
De staartbeugel is vooral een middel voor de show, volgens de experts. De beugel beperkt het staartgebruik en het is niet zeker of deze pijn veroorzaakt. Wel staat vast dat een stuk wervelkolom wordt vastgezet in een onnatuurlijke houding. Dat beperkt een paard in het gebruik van de staart en het hele lichaam. Het paard kan niet meer communiceren met de staart. ”Het gebruik is daarom niet te verantwoorden”, aldus de experts. Er kunnen huidbeschadigingen optreden, ook kan het paard insecten niet wegjagen en beïnvloedt het ‘de mentale gesteldheid’ in negatieve zin.
Volgens staatssecretaris Rummenie van LVVN geven de onderzoeksresultaten geen aanleiding om op dit moment bepaalde hulp- en trainingsmiddelen te verbieden.
Motie voor verbod op dieronvriendelijke middelen aangenomen
Update 28 januari 2025
De Tweede Kamer neemt een motie aan die pleit voor een een verbod op alle dieronvriendelijke hulp- en trainingsmiddelen. De PVV stemt voor en helpt de motie van de PvdD aan een meerderheid. Verwacht wordt dat een volgende stap – een voorstel tot wijziging van de wet – even kansrijk is. De Tweede Kamer zal daartoe wel zelf het initiatief moeten nemen. De huidige bewindslieden op het ministerie van landbouw pakken problemen bij voorkeur aan in overleg met de sector. De Sectorraad Paarden is voor ”een realistisch en werkbaar beleid, gebaseerd op feiten en praktijkervaring, en niet op emotie”. LTO laat weten dat de hippische sector pleit voor een ”eerlijk debat” en noemt de inzet van de motie ”misleidend”.
*) Wie deze experts zijn, wordt in het onderzoeksrapport niet bekend gemaakt. Het onderzoek onder de experts is uitgevoerd volgens de zogeheten Delphi-methode. Daarin blijven de ondervraagden anoniem.
Dieren zijn geen dozen die je op elkaar kunt stapelen

Het woord veestapel roept bij mij steeds meer weerzin op. Het is in de intensieve veehouderij, maar ook daarbuiten, een veelvuldig gebruikt begrip. Mijn groeiende aversie gaat gepaard met beelden. In plaats van grafieken, waarin de ontwikkeling van het aantal stuks vee (ook zoiets) is weergegeven, zie ik op elkaar gestapelde dieren voor me. Een berg koeien, een bult varkens, een enorme hoop kippen.
Anders dan de ware betekenis van het woord veestapel, dat verwijst naar het aantal levende dieren op agrarische bedrijven, denk ik vooral aan dode dieren. Zoals in de MKZ-tijd, toen in Engeland dode koeien in een massagraf werden gestort en vervolgens in brand gestoken. Of ik denk aan de dode kippen uit een met vogelgriep besmet bedrijf, die met een shovel in een container worden gestort.
Woorden reduceren dieren tot dingen
De woorden veestapel en stuks vee mogen wat mij betreft op de zwarte lijst. Los van mijn associaties, ze reduceren dieren teveel tot dingen. Het gebruik van deze woorden duidt op een ontkenning van het dier als individu. Dat is in strijd met algemeen aanvaarde wetenschappelijke inzichten. Dieren kun je niet stapelen alsof het dozen zijn. Zet een varken bovenop een ander varken en het springt er geheid vanaf. Plaats een hen op de rug van een andere hen en beiden gaan luid kakelend ieder hun eigen weg.
Stapelgedrag
Hoewel? Wat lees ik nu weer? Leghennen in scharrelstallen vertonen stapelgedrag. O, jee. Het stapelen – in het Engels smothering of pilling genoemd – doen ze zelf. Soms wel een paar keer per dag. Dan rennen en vliegen ze, net als een menigte mensen in paniek, ineens allemaal dezelfde kant op, om vervolgens bovenop elkaar ergens in een hoek van de stal te eindigen. Lang niet alle leghennen overleven dit soort wilde acties. De kippen die onder liggen, worden doodgedrukt.
Het is een fenomeen dat tot dusver veel te weinig aandacht krijgt. Het manifesteert zich namelijk op grote schaal sinds de afschaffing van de kooihuisvesting in stallen waar kippen kunnen scharelen\. De meest omvangrijke analyse laat zien dat het zich in alle 12 onderzochte groepen voordeed: de kippen vertoonden meer dan vier keer per dag stapelgedrag, dat ongeveer drie kwartier aanhield. Het is een lastig bijverschijnsel in een veehouderij die probeert van een negatief label af te komen en met mooie keurmerken om de gunst van de consument dingt. Het imago van de kooivrije legsystemen staat op het spel.
Het pluimvee laat zich niet vrijwillig stapelen
Wetenschappers zoeken nog naar een oorzaak van het gedrag van de leghennen. Duidelijk is dat het pluimvee zich niet vrijwillig laat stapelen. Mogelijk heeft het een genetische achtergrond. Er is nogal wat gesleuteld aan leghennen om ze 600 eieren in 120 weken te laten leggen. Maar ook de omstandigheden in de scharrelstallen, zijn in beeld. Angst en stress worden genoemd, evenals de omgevingstemperatuur en de aanwezigheid van verlichting. En niet te vergeten de groepsgrootte. Een stal voor leghennen, ook die met vrije uitloop, herbergt met gemak 12.000 tot 18.000 kippen, ondergebracht in compartimenten van maximaal 6.000 dieren. Dat schrijft althans het Beter Leven-keurmerk 3 sterren voor.
Van der Plas: ”Kippen vinden het fijn om dicht bij elkaar te zitten”
Ik moet denken aan een uitzending van Beau, ruim drie jaar geleden. Niemand minder dan Caroline van der Plas van BBB zat daar om te betogen dat het houden van massa’s kippen in een stal helemaal niet erg is. ”Een kip is een prooidier, ze vinden het heel fijn om dicht bij elkaar te zitten”, zei ze, wijzend op een foto van het veelgeprezen bedrijf Kipster. De foto toonde op de voorgrond wat scharrelende kippen op enige afstand van elkaar, daarachter zaten de kippen dicht opeengepakt. Van der Plas zei het ‘’framing’’ te vinden wanneer dat als iets negatiefs wordt neergezet.
Een Vandaag liet vervolgens Rebecca Nordquist, docent dierwelzijn van de Universiteit van Utrecht aan het woord. ”Als je de kip zou vragen, zou die in kleinere groepen gehuisvest willen worden”, zei ze. ”Een kip of 20, maar ik denk dat dat gewoon niet economisch haalbaar is”. Ruud Zanders van Kipster geeft op de bedrijfswebsite volmondig toe: “Wij hebben geleerd dat commerciële diervriendelijke veehouderij zo goed als onmogelijk is. Want hoe je het ook wendt of keert, je ontneemt het dier de vrijheid zich natuurlijk te gedragen en uiteindelijk laat je het slachten.”
Demonstreren in een varkensstal mag, onder voorwaarden

Het Openbaar Ministerie (OM) ziet af van cassatie in de zaak over een stalbezetting op 13 mei 2019 in Boxtel. Daarmee blijft de uitspraak van het Gerechtshof in Den Bosch die de zestig actievoerders van Meat the Victims in december 2024 vrijsprak, in stand.
Het Gerechtshof oordeelde dat actievoerders mogen demonstreren in een varkensstal. Dat is niet strafbaar, mits het vreedzaam gebeurt, het doel van de demonstratie het betreden van privéterrein rechtvaardigt, de demonstratie effectief is en niet te lang duurt. De conclusie van het Gerechtshof luidde dat de door het Openbaar Ministerie ten laste gelegde strafbare feiten bij de demonstratie in een varkensstal niet konden worden aangetoond.
De uitspraak van het Gerechtshof leidde vrijwel direct tot een storm van verontwaardiging op X, aangevoerd door vertegenwoordigers van de Boer Burger Beweging (BBB). Voor hen is het moeilijk te begrijpen dat een stalbezetting door Meat the Victims onder het demonstratierecht valt. Het binnendringen van een stal zien ze als huisvredebreuk. Helemaal als daarbij videobeelden worden gemaakt.
Dreigvlog van FDF
BBB-fractievoorzitter Caroline van der Plas en ook landbouwminister Wiersma en Mark van den Oever van Farmers Defence Force stonden op hun achterste benen. De laatste plaatste een dreigvlog op X. Wiersma maakte via haar persoonlijke account onderscheid tussen haar eigen mening en die van haar als minister: ”In NL hebben we een onafhankelijke rechtspraak, die respecteer ik&daar heb ik als minister niks van te vinden. Als mens kan ik me goed voorstellen dat de uitspraak voor de betrokken boeren als onrechtvaardig voelt. Voor mij is het belangrijkste: je blijft van elkaars zaken af.”
Verwijzing naar de Hoge Raad
Dat het OM nu afziet van het instellen van cassatie bij de Hoge Raad, wordt door Van der Plas op X ”bizar” genoemd. Toch is het niet zo vreemd. Het OM heeft bij het hoogste rechtscollege namelijk weinig te zoeken. Wie de uitspraak van het Gerechtshof goed leest, weet dat daarin een verwijzing staat naar een eerdere uitspraak van het Parket bij de Hoge Raad (2023) over de voorwaarden waaronder huisvredebreuk is toegestaan. Volgens het Gerechtshof kan op basis van deze uitspraak worden gesteld: ”Van wederrechtelijk binnendringen als bedoeld in art.138 Sr is geen sprake indien buiten twijfel is gesteld dat ‘dit uit anderen hoofde gerechtvaardigd is’, waarbij onder andere kan worden gedacht aan het binnen de grenzen van proportionaliteit en subsidiariteit*) uitoefenen van het demonstratierecht.”
Aan de kaak stellen van misstanden
De actievoerders in Boxtel hebben beide grenzen gerespecteerd, aldus het Gerechtshof. ”Het hof is van oordeel dat voor het door de dierenactivisten beoogde doel (het aan de kaak stellen van misstanden in de varkenshouderij) het noodzakelijk is om de situatie in de stallen met eigen ogen te zien teneinde daaraan publiciteit te kunnen geven.” En: ”Het maken van beeldmateriaal en de daaraan verbonden publiciteit geven kan niet op voorhand als disproportioneel worden beoordeeld. Op de bewuste dag was er sprake van een actie waarbij “live” kon worden meegekeken met de bevindingen.”
Het oordeel van het Gerechtshof ligt in het verlengde van een uitspraak in een zaak van de Rechtbank Gelderland over een undercoveractie in een slachterij. Ook in die zaak woog het maatschappelijk belang om structurele dierenmishandeling aan de kaak te stellen zwaar. Het gaat dan om dierenmishandeling waar handhavende instanties niet tegen optreden. Activisten kunnen in dat geval de rechter aan hun zijde vinden.
BBB en VVD werken aan initiatiefwet
De BBB-fractievoorzitter heeft aangekondigd samen met haar collega Thom van Campen van de VVD met een initiatiefwet te komen. Beiden willen dat stalbezettingen zonder mitsen en maren worden gezien als huisvredebreuk of inbraak, een misdrijf waarop strengere straffen moeten komen te staan. Dit baseren ze mede op de aanwezigheid van boeren en hun gezin op een bedrijf.
”Stalbezettingen zijn een directe inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van boeren en hun gezinnen. Ze wonen en werken op hetzelfde erf, en het gevoel van veiligheid wordt compleet weggevaagd als activisten daar zomaar kunnen binnendringen zonder serieuze consequenties’, zegt Caroline van der Plas op nieuweoogst.nl.
Of BBB en VVD het fenomeen van vreedzame stalbezettingen juridisch kunnen uitbannen, is nog maar de vraag. Daarvoor weegt het recht op demonstratie zwaar, zeker als burgers een beroep kunnen doen op het algemeen belang. Het argument dat de persoonlijke levenssfeer van boeren en hun gezinnen in het geding is, snijdt in nogal wat situaties geen hout. Veel varkens- en ook pluimveestallen zijn tegenwoordig zogeheten ”productlocaties” van een groter bedrijf en verspreid in het buitengebied neergezet. De eigenaar woont elders. Zo heeft ook de eigenaar van de bezette varkensstal in Boxtel Jeroen van Sleuwen drie locaties waar zijn firma tienduizenden varkens houdt. Het was een medewerker van Van Sleuwen die op het moment van de bezetting in de varkensstal aanwezig was. Van Sleuwen zelf woont daar niet. Het boerenbedrijf van tegenwoordig vertoont vooral in de intensieve sectoren weinig gelijkenis meer met het romantische idee van een familie- of gezinsbedrijf.
Ag-gag wetgeving
Nederland kent tot dusver geen zogeheten ag-gag-wetten (”to gag” betekent muilkorven, ”ag” staat voor agriculture). Deze wetten ontstonden in de jaren negentig van de vorige eeuw onder meer in de staten Kansas, Montana en North Dakota, als reactie op activiteiten van het uit Engeland afkomstige Dierenbevrijdingsfront in de VS. Ook in Canada en Australië is geprobeerd om met aangescherpte wetten het dierenactivisme in te perken door het openbaar maken van misstanden in de vee-industrie strafbaar te stellen. Wat daaruit te leren valt: het spanningsveld tussen het recht op demonstratie/vrijheid van meningsuiting en het recht op privacy staat garant voor langslepende juridische procedures.
Onderzoek WODC
In een debat met de Tweede Kamer op 23 januari 2025 heeft justitieminister Van Weel toegezegd dat hij een eventuele begrenzing van het demonstratierecht op privéterrein gaat meenemen in een bredere onderzoeksopdracht aan het WODC.
*) Het proportionaliteitsbeginsel houdt in dat de inbreuk op de privacy van een persoon proportioneel moet zijn ten opzichte van het doel dat met een actie wordt beoogd. Het subsidiariteitsbeginsel houdt in dat er bij een actie gebruik moet worden gemaakt van het minst ingrijpende middel om dat doel te bereiken.
Internationale verklaring over waardigheid van dieren

over de waardigheid van dieren. Iedereen kan zich scharen
achter deze belofte door deze te onderschrijven. Klik op de banner.
Driehonderd wetenschappers en schrijvers uit meer dan 30 landen, onder wie de Nederlandse filosoof Eva Meijer, hebben een historische verklaring opgesteld over de waardigheid van dieren. De verklaring is op 10 december 2024 (Dag van de dierenrechten én Dag van de mensenrechten) online gegaan op de website animaldignity.info.
Het is het begin van een beweging die zich zal richten op een wereldwijde erkenning van dierwaardigheid. Via de website kunnen organisaties, bedrijven en individuen zich aansluiten bij deze beweging. Gelijktijdig met de verklaring is er een ”belofte aan dieren” op de website geplaatst die iedereen kan ondertekenen.
De verklaring begint aldus:
”Together, we declare that the dignity of animals originates in their agency and autonomy, and in individual and species-specific capacities including but not limited to their rich emotional lives, relational qualities, cultures, sentience, and creativity. We declare that to acknowledge and assert the dignity of animals is to refrain from actions that degrade them to the status of being regarded purely as objects or things. Further, we declare that to respect animal dignity is to promote social, political, and legal structures that support the flourishing of life. We herewith articulate the implications of acknowledging animal dignity for human nonhuman animal relationships and for their treatment in politics and the law.”
19 Artikelen
De verklaring is in 19 artikelen uitgewerkt. Het eerste artikel benadrukt dat alle dieren een waardig leven verdienen en een behandeling die uitgaat van de kenmerkende eigenschappen van hun soort, cultuur en sociale dynamiek en die rekening houdt met individuele verschillen. Artikel 2 gaat over de relatie tussen menselijke en niet-menselijke dieren. Artikel 3 en 4 verwijzen respectievelijk naar de intrinsieke waarde en de autonomie van een dier. In artikel 11 staat dat waardigheid samenhangt met de erkenning van dieren als subject met relevante belangen. De verklaring eindigt met een artikel over de implicatie van dierwaardigheid voor wetgeving en beleid.
In de verklaring komt het in Nederland veel gebruikte begrip dierenwelzijn niet voor. Wel is er aandacht voor de intrinsieke waarde van het dier, een begrip dat wij ook kennen uit de Wet dieren.
Pasgeboren kalveren de dupe van onjuiste vertaling Europese richtlijn

Kalfje in een box, geen contact mogelijk met soortgenoten. Volgens Europese regels mag het al lang niet meer. Toch gebeurt het en de NVWA gaat niet over tot handhaving. Nederland heeft de Europese wetgeving namelijk afgezwakt. De NRC legt uit hoe dat zit.
Melkveehouders halen kalfjes meestal direct na de geboorte bij de moeder weg en plaatsen de dieren in een eigen hok – vaak een iglo of een eenlingbox- afgeschermd van andere dieren. Europa schrijft al sinds 2008 voor dat een kalf visueel en lichamelijk contact met soortgenoten moet kunnen hebben.
Nederlandse vertaling
Was het een overijverige ambtenaar die in de fout ging of schreef ”de sector” mee aan de Nederlandse vertaling van de Europese richtlijn ter bescherming van kalveren? Hoe dan ook, in het Beluit houders van dieren artikel 2.33 over eenlingboxen staat sinds 2015: de wanden van een eenlingbox zijn ”zodanig uitgevoerd dat naast elkaar gehouden kalveren elkaar kunnen zien en aanraken.”
Het probleem zit ‘m in de woorden ”naast elkaar gehouden”. Die toevoeging is een Nederlands bedenksel. Ogenschijnlijk onschuldig en misschien zelfs wel goed bedoeld, maar in de praktijk zijn melkveehouders dankzij die formulering vrij om de kalveren niet naast elkaar te zetten en dan toch in een isoleercel te plaatsen. Zo handelen ze correct volgens de letterlijke interpretatie van de wet en kan de NVWA ze niks maken. Of ze daarmee ook in de geest van de wet handelen?
Wetenschappelijk onderbouwd
Leonie Vestering, oud-kamerlid van de Partij voor de Dieren en tegenwoordig werkzaam voor Wakker Dier, heeft de zaak aangekaart. Zij vindt dat landbouwminister Wiersma de NVWA moet aansporen om tot handhaving over te gaan. De noodzaak van handhaving is inmiddels voldoende wetenschappelijk onderbouwd.
In het artikel in de NRC komt Bas Rodenburg, hoogleraar dierenwelzijn aan de Universiteit Utrecht, aan het woord. De Europese eis dat „individueel gehuisveste kalveren elkaar aan moeten kunnen raken, impliceert dat de kalveren naast elkaar gehuisvest moeten zijn (anders is dit sowieso niet mogelijk)”, redeneert hij.
Mocht Wiersma niet in actie komen, dan ligt een gang naar de rechter voor de hand.
NVWA moet 5-sterren manege beter controleren op bewegingsvrijheid voor paarden

Beetje rondkijken op een manege, een praatje maken met een dierenarts en de eigenaar – dat blijkt allemaal niet genoeg om te kunnen beoordelen of alle paarden voldoende beweging en mogelijkheden tot sociaal contact krijgen. Zo heeft de rechter van het College van Beroep voor het bedrijfsleven op 26 november 2024 geoordeeld.
De controlerende instantie NVWA moet gebruikmaken van wetenschappelijke inzichten en adviezen van experts, aldus de uitspraak in een beroepsprocedure, aangespannen door Dier&Recht. Daarvoor heeft het CBb de NVWA twaalf weken de tijd gegeven.
Dier&Recht had in 2020 een verzoek om handhaving ingediend vanwege een vermoeden van dierenmishandeling bij een 5-sterren manege met circa 200 paarden. De dieren zouden veel te weinig vrije beweging krijgen. De NVWA inspecteerde de situatie ter plekke, sprak met de eigenaar, de praktiserend dierenarts en de FRNS (de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra) en wees het verzoek om handhaving af: ”Geen omissies op het gebied van dierenwelzijn, controle akkoord.”
Nader en zorgvuldig onderzoek nodig
Dier&Recht ging in beroep. Afgelopen zomer was de zitting bij het rechtscollege CBb. Centrale vraag: is er voldoende onderzoek gedaan naar de feiten? Het CBb vindt van niet. De minister (lees de NVWA) zal op grond van nader en zorgvuldig onderzoek moeten onderbouwen of, gelet op hun fysiologische en ethologische behoeften, de manege aan de paarden en pony’s voldoende beweging en gelegenheid voor sociaal contact biedt.
Volgens de rechter kan de minister aan deze eis voldoen door de algemeen aanvaarde resultaten van (empirisch) wetenschappelijk onderzoek als uitgangspunt te nemen. Aan de hand van de uit dit onderzoek verkregen kennis van de feiten moet de minister motiveren of er al dan niet sprake is van een (gedeeltelijke) overtreding van artikel 2.1, eerste lid (dierenmishandeling), en/of artikel 2.2, achtste lid (verbod op onthouden van verzorging) van de Wet dieren en/of artikel 1.6, eerste en tweede lid (bewegingsvrijheid, voldoende ruimte voor fysiologische en ethologische behoeften) van het Besluit houders van dieren.
Dier&Recht tevreden. ”Dankzij deze uitspraak kunnen paarden op maneges in heel Nederland rekenen op meer aandacht voor hun natuurlijke behoeften. Dit is een grote stap richting een toekomst met een beter leven voor paarden.”